در این مقاله بازی رومیزی ایمهوتپ Imhotep را معرفی می‌کنیم که یکی از بردگیم‌های مطرح سال ۲۰۱۶ بود و در همان سال نیز نامزد دریافت جایزه بهترین بازی سال آلمان یا Spiel des Jahres شد. این بازی استراتژی در حال حاضر رتبه‌ی ۵۸ بهترین بازی‌های خانوادگی boardgamegeek را در اختیار دارد.
مقدمه
ایمهوتپ، معروف به «کسی که در صلح می‌آید»، به قول ویکی‌پدیا یک «همه‌چیزدان، همه فن حریف، علامه، بحر‌العلوم، جامع منقول و معقول، جامع‌الاطراف» مصر باستان بوده و به عنوان اولین مهندس و معمار و فیزیکدانی که در تاریخ ثبت‌شده شناخته می‌شه. خلاصه اینکه از هر انگشت باستانی‌ش سه تا هرم و چند تا ابوالهول می‌ریزه. حالا چی می‌شه که منِ هیچ‌چیز‌ندان میام با این معرفی سطحی، شیرینی می‌کنم؛ چون می‌خوام راجع به بازی رومیزی به نام ایمهوتپ صحبت کنم.
سال ۲۰۱۶ «فیل واکر هاردینگ» بازی ایمهوتپ رو توسط کمپانی Kosmos منتشر کرد و یک بازی جدید به گروه بازی‌های ساده، هیجان‌انگیز، و مناسبِ شروع رو به قفسه‌ها و قلب‌هامون اضافه کرد. در این بازی شما در نقش معمارانی بازی می‌کنید که برای رسیدن به مقام والایی همچون ایمهوتپ کبیر با هم رقابت می‌کنید. البته که مقام ایمهوتپ بعد از ۲۰۰۰ سال به خدای درمان و دارو می‌رسه؛ پس بعید می‌دونم ماها با دو سه دست بازی کردن بتونیم هم رده استاد بشیم.
در این تصویر ایمهوتپ با نشستن بر صندلی‌ای در موزه لوور، خدای شیمی را خجالت‌زده می‌کند.
حمله مومیایی‌ها به کاخ سفید
تیتر خیلی جذابی بود نه؟ انگار تو این بازی قراره با مومیایی‌ها بجنگیم یا حداقل مهره‌های مومیایی سه بعدی خیلی جذابی داره؛ خیر. این فقط یک حربه تبلیغاتی کثیف بود برای اینکه به شکل مصنوعی علاقه‌مندتون کنم که ادامه متن رو بخونین! بریم سر اصل مطلب. بعد از این همه مدت، فکر می‌کنم دیگه اونقدری با سلیقه‌ام آشنا شده باشین که بدونین بازی‌های ساده و هوشمندانه‌ای که قوانین کمی دارن و مناسب آلوده‌کردن اطرافیان به بازی‌های رومیزی هستن، برای من جذابیت ویژه‌ای دارن. خب ایمهوتپ میاد و گوی سبقت رو از هم رده‌‌هایی مثل Ticket to Ride و Splendor و Century: Spice Road می‌رُبایه. این بازی دقیقا شبیه به صحرا‌های مصره، در ظاهر خاکی رنگ، یکنواخت و شُل‌ْفاز. ولی هر نقطه‌ای از این صحرا رو که حفاری کنی به ژرفای بی پایان و زیر‌خاکی‌های ارزشمند می‌رسی.
تو بازی ایمهوتپ، بازیکن‌ها قراره قایق‌هایی رو بارگیری کنن، به بنادر مختلف بازی بفرستن و با شریک شدن در ساخت بناهایی مثل اهرام و اُبلیسک، سعی کنن بیشترین امتیاز رو بدست بیارن. بازی خیلی ساده‌س و هر بازیکن در نوبتش فقط سه گزینه داره. یا می‌تونه از انبار اصلیش تعدادی سنگ رو روی انبار موقتش بذاره، یا یکی از سنگ‌های انبار موقت رو در یکی از قایق‌ها بار بزنه، یا یکی از قایق‌ها رو به سمت یکی از بنادر بازی روانه کنه.
جذابیت زمانی به تجربه این بازی حلول می‌کنه، که می‌فهمین هر بازیکنی ممکنه قدرت تصمیم‌گیری رو از شما بگیره. مهم‌ترین نکته در بار زدن قایق‌ها ترتیبه. چون نحوه امتیاز دهی اکثر بنادر به شکلیه که ترتیب ورود سنگ شما به اون بنا، در میزان امتیازی که می‌گیرین تاثیر داره. و این ترتیب لزوما صعودی یا نزولی نیست، ممکنه نفر اول دو امتیاز بگیره، نفر دوم یک امتیاز و نفر سوم سه امتیاز. پس زود جنبیدن معنی نداره، برنامه‌ریزیه که معنی داره. حالا بر می‌گردیم به «قدرت تصمیم‌گیری از دست رفته»، چون تقریبا همه تصمیماتی که ما می‌گیریم با بار زدن سنگ‌ها در قایق‌هاست و هر نوبت به شدت داره توسط همه بازیکن‌ها زیر ذره‌بین بررسی می‌شه. و در این بازی هیچ چیز نیست که از دید دیگران پنهان باشه، هر تصمیمی که می‌گیرین به وضوح برنامه شما رو به همه نشون می‌ده و هر بازیکن دیگری هم این گزینه رو در نوبتش داره که قایقی که شما سنگ‌هاتون رو توش بار زدین به هر بندر ببره.
همه این‌ها کم بود؟ صفحات بنادر بازی دو رو هستن و پشتشون نسخه پیچیده‌تر سیستم امتیاز دهی نوشته شده. یعنی هم می‌تونین آسون بازی کنین، هم ترکیب کنین و هم سخت‌ترین حالتش رو امتحان کنین. اینکه برای تازه‌کارها جذاب و مناسبه کم بود، تازه متنوع و پیچیده هم می‌تونه باشه. این ایمهوتپ ناقلا و جامع‌الاطراف!
بازی ایمهوتپ یک بازی رومیزی برای ۲ تا ۴ بازیکن است که در زمان حدود ۴۰ دقیقه انجام می‌شود
