توضیحات
در پاکس پامیر ، بازیکنان نقش رهبران افغانستان قرن نوزدهم را بر عهده می گیرند که پس از فروپاشی امپراتوری دورانی تلاش می کنند تا دولت جدیدی را ایجاد کنند. تاریخ های غربی اغلب به دلیل نقشی که اروپایی ها در تلاش برای استفاده از آسیای میانه به عنوان یک تئاتر برای رقابت های خود داشتند ، این دوره را “بازی بزرگ” می نامند. در این بازی ، این امپراتوریها از دید افغانها که به دنبال دستکاری در فرنجی درگیر (بیگانگان) برای اهداف خاص خود بودند ، به شدت مشاهده می شوند.
از نظر بازی ، Pax Pamir یک سازنده تابلو فرش بسیار ساده و سر راست است. بازیکنان بیشتر نوبت های خود را برای خرید کارت از یک بازار مرکزی می گذرانند ، سپس در یک ردیف به نام دادگاه ، آن کارتها را در مقابل آنها بازی می کنند. کارتهای بازی واحدهایی را به نقشه بازی اضافه می کنند و دسترسی به اقدامات اضافی را که می تواند برای اختلال در سایر بازیکنان و تأثیر در روند بازی انجام دهد ، اعطا می کند. این نکته آخر ارزش تأکید دارد. اگرچه همه در حال ساخت ردیف کارت خود هستند ، اما این بازی روش های بسیاری را برای بازیکنان ارائه می دهد تا مستقیم و غیرمستقیم با یکدیگر مداخله کنند.
برای زنده ماندن ، بازیکنان ائتلاف هایی را سازماندهی می کنند. در طول بازی ، تسلط بر ائتلاف های مختلف توسط بازیکنان ارزیابی می شود که کارت ویژه ای با نام “چک کردن سلطه” حل شود. اگر در طول یكی از این بررسیها ، ائتلاف منفرد رهبری فرماندهی داشته باشد ، آن دسته از بازیکنان وفادار به آن ائتلاف براساس نفوذ در ائتلاف خود ، امتیازات پیروزی را دریافت می كنند. اما اگر افغانستان در طول یکی از این چک ها تکه تکه شود ، بازیکنان در عوض بر اساس پایگاه قدرت شخصی خود امتیازات پیروزی دریافت می کنند.
بعد از هر Dominance Check ، پیروزی بررسی می شود و بازی تا حدی تنظیم مجدد خواهد شد و بازیکنان را به تلاش تازه ای برای تحقق اهداف خود می پردازد. بازی به پایان می رسد که یک بازیکن واحد قادر به دستیابی به یک امتیاز چهار یا بیشتر از امتیازات پیروزی یا پس از برطرف شدن چک چهارم و نهایی Dominance Check باشد.