اونو نه مرسی | Uno No Mercy

اونو نه مرسی | No Mercy

“اونو”

“به‌شون رحم نکن!”

بازی کارتی

اجزاء بازی اونو نه مرسی

168 تا کارت ناقابل!

هدف

بازی اونو نه مرسی

زودتر از همه، از شرّ کارت‌های دست‌تون خلاص بشین / یا / همه‌ی بازیکن‌های دیگه رو ناک‌آوت کنین و از بازی بندازین بیرون تا این که فقط خودتون باقی بمونین!

“اونو – نو مرسی!” در یک کلام!

کُلّیتِ بازی، شبیه به همون بازی “اونو”ی کلاسیکِه و داستان هم -کما کان- همون داستانِ جُفت‌و‌جور کردنِ رنگ‌ها و اعداد و نمادهای یکسانه؛ مُنتها این‌جا، 4 تا قانون ویژه و 6 تا کارت عملیات خَفَن هم به ماجراهای قبلی اضافه شده‌ن که جیگرِتون حسابی حال بیاد (حالا بعداً راجع به‌شون حرف می‌زنیم)! ضمناً این‌جا، برای بُردن، 2 تا راه وجود داره: یکی‌ش همون راه سُنّتیه و خلاص شدن از شرّ کارت‌های دست‌تون؛ دوّمی‌ش هم اینه که فَکّ همه‌ی رُقبا رو بیارین پایین و به‌تنهایی، آخرین نفری باشین که توی بازی باقی مونده (حالا بعداً راجع به‌ش حرف می‌زنیم)! طبق معمول، به محض این که “تک‌کارتی” شدین، باید داد بزنین: “اونو!”

آماده‌سازی بازی اونو نه مرسی

1) یه “کارت‌پخش‌کُن” انتخاب کنین و کارت‌ها رو بدین بُر بزنه! (یه راهنمایی: تعداد کارت‌ها زیاده ولی همینه که هست!!)

2) به هر بازیکن 7 تا کارت بدین!

3) دسته‌ی کارت‌های باقی‌مونده رو “به‌پُشت” بذارین وسط میز؛ این می‌شه “دکِ بازی” (دک = دسته‌ی کارت‌ها).

4) کارت روییِ “دک” رو برگردونین و “به‌رو” بذارین کنار “دک”؛ این می‌شه اوّلین کارتِ “دک سوخته”. اگه این اوّلین کارت، یه “کارت عملیات” بود، نادیده بگیرینِ‌ش و یه کارت دیگه “رو” کنین!

5) بازیکنِ سمت چپِ “کارت‌پَخش‌کُن”، بازی رو شروع می‌کنه و بازی، در جهت ساعت‌گرد (از راست به چپ) ادامه پیدا می‌کنه.

“اونو” بزنیم! (حالا بعداً راجع به بخش “نو مرسی”ش حرف می‌زنیم!)

شما، نوبت به نوبت، با بازی کردنِ “یک کارت” از دست‌تون و گذاشتنِ‌ش بر روی “دک سوخته”، تلاش می‌کنین که از شرّ کارت‌هاتون خلاص بشین!

اگه یه کارت “همخوان” تو دست‌تون داشته باشین، می‌تونین بازی‌ش کنین و بذارینِ‌ش روی دک سوخته.

1) فقط به شرطی می‌تونین یه کارت رو بازی کنین و روی دک سوخته بذارین که دستِ‌کم / یا / از لحاظ رنگ / یا / از لحاظ عدد / یا / از لحاظ نماد، با کارت روییِ دک سوخته “همخوانی” داشته باشه (اصطلاحاً “همخوان” باشه).

2) اگه کارتی که بازی می‌کنین، یه “کارت عملیات” باشه، یه اتّفاق ویژه تو بازی می‌اُفته! (حالا بعداً…!!)

اگه هیچ کارت “همخوان”ی تو دست‌تون نداشته باشین، باید اون‌قدر از دکِ بازی کارت بکشین که بالاخره یه کارتی بیاد که بشه بازی‌ش کرد؛ بعدش، اون کارت رو بازی می‌کنین!

وقتی که نوبت‌تون تموم شد، نوبت به نفر بعدی می‌رسه.

نکته: اگه دک بازی خالی شد، دک سوخته رو بُر بزنین و یه دک جدید تشکیل بدین؛ به همین سادگی! (همه‌چی رو باید به‌تون گفت؟!)

بُلند بگو “اونو!”

وقتی که فقط یه کارت تو دست‌تون باقی می‌مونه، باید داد بزنین “اونو!” یا همون “تک‌کارت!” تا بقیه‌ی بازیکن‌ها بفهمن که جناب‌عالی فقط یه قدم با خالی کردنِ دست‌تون فاصله دارین -و بزنن بتّرکوننِ‌تون!

امّا اگه تو هَپَروت باشین و یه نفر دیگه، قبل از این که خودتون بگین و قبل از این که بازیکن بعدی، نوبتِش رو بازی کنه، داد بزنه “اونو”، اون‌وقت باید 2 تا کارت بکشین و موقّتاً با بُرد خداحافظی کنین!

بُرد

اگه بازیکنی، آخرین کارتش رو بیاد پایین و بازی کنه و دستِش خالی بشه، بازی رو بُرده! البته یه راه دیگه هم داره: اگه همه‌ی بازیکن‌های دیگه رو از بازی بندازین بیرون، برنده می‌شین (حالا بعداً راجع به قوانین “بی‌رحمانه”مون حرف می‌زنیم)!

قوانین ویژه بازی اونو نه مرسی

زورچپون: اگه یکی از بازیکن‌ها، یه کارت “بچپون” (2+، 4+، 6+ یا 10+) بازی کنه، شما می‌تونین یه کارت “بچپون” دیگه (مُساوی با اون / یا / بزرگ‌تر از اون) روش بازی کنین و تبدیلِش کنین به “زورچپون”! اگه همچین کاری بکنین، بازیکن بدبخت بعد از شما، باید به اندازه‌ی مجموع کارت‌های “بچپون”ی که شما و بازیکن‌های قبلی‌تون بازی کردین، جریمه بشه و کارت برداره! مثلاً: اگه نفر قبل از شما، یه “4+” (چارچپون) بازی کنه و شما هم -داشته باشین و- یه “6+” (شیش‌چپون) روش بازی کنین، بدبختِ مربوطه باید 10 تا کارت بکشه! مگه این که اون هم –داشته باشه و- یه “6+” دیگه یا یه “10+” (ده‌چپون) بازی کنه و اون‌همه جریمه رو بکنه تو حَلقِ نفر بعدی! کار همین‌طوری ادامه پیدا می‌کنه تا این که یه نفر نتونه یه “بچپون” دیگه (مُساوی با / یا / بزرگ‌تر از کارت قبلی‌ش) بازی کنه؛ کُلّ جریمه، نصیبِ اون بنده‌خدا می‌شه و باید به اندازه‌ی همه‌ی کارت‌های “زورچپون”-شده، کارت بکِشه!!

رَحم / مرسی / اَلفاتِحَة: اگه بازیکنی 25 تا کارت (یا بیشتر) تو دستش داشته باشه، فاتحه‌ش خونده می‌شه و از بازی می‌ره بیرون! کارت‌های اون مرحوم رو از بازی بذارین بیرون….. تا وقتی که دکِ بازی‌تون خالی بشه و بخواین کارت‌ها رو بُر بزنین و یه دک جدید تشکیل بدین!

هفتِ عوضی: هر وقت یه کارت “7” -از هر رنگی- بازی کنین، باید “دستِ”تون رو با دستِ یکی از بازیکن‌ها -به انتخاب خودتون- عوض کنین! بعدش، بازی به همون ترتیب قبل ادامه پیدا می‌کنه…

صفر – برگردون: هر وقت یه کارت “0” -از هر رنگی- بازی کنین، همه‌ی بازیکن‌ها باید کارت‌های دست‌شون رو بدن به نفر بعدی‌شون (در جهت ساعت‌گرد یا پادساعت‌گرد، بسته به جریان بازی)!

کارت‌های عملیات

دوبل‌چپون! / دوچپون

وقتی بازی می‌شه، بازیکن بعدی باید 2 تا کارت بکشه و نوبت بازی کردنِش رو هم از دست می‌ده!

چارچپون!

وقتی بازی می‌شه، بازیکن بعدی باید 4 تا کارت بکشه و نوبت بازی کردنِش رو هم از دست می‌ده!

پَرش

وقتی بازی می‌شه، بازیکن بعدی نوبت بازی کردنِش رو از دست می‌ده!

معکوس

وقتی بازی می‌شه، جهت بازی برعکس می‌شه -اگه ساعت‌گرد (راست به چپ) بوده، می‌شه پادساعت‌گرد (چپ به راست) و برعکس! اگه فقط دو نفر تو بازی باشن، “معکوس”، نوبت بازیکن دوّم رو می‌سوزونه و به شما اجازه می‌ده که دو نوبت پُشت سرِ هم بازی کنین!

بِسوزون بِره!

وقتی “بسوزون بره!” رو بازی کردین، بلافاصله هرچی کارت تو دست‌تونه که با رنگ “بسوزون بره!” همخوانی داره، بسوزونین بره! یعنی بذارینِ‌شون زیر کارت “بسوزون بره!”

پَرش همگانی

وقتی بازی می‌شه، همه‌ی بازیکن‌های بعدی، نوبت بازی کردنِ‌شون رو از دست می‌دن و شما دوباره بازی می‌کنین!

کارت‌های آزاد

کارت‌های آزاد با همه‌ی کارت‌ها “همخوانی” دارن -کلاً از هفت دولت آزادَن- و هیچ فرقی نمی‌کنه که قبلِ‌شون چه کارتی بازی شده باشه! هر وقت که یه کارت “آزاد” بازی می‌کنین، باید رنگی رو که بازی باید باهاش ادامه پیدا کنه، تعیین کنین…

آزاد چارچپون معکوس: جهت بازی برعکس می‌شه؛ بعدش، بازیکن بعدی (طبق جهت جدید) باید 4 تا کارت بکِشه و نوبتِ بازی کردنِش هم می‌سوزه! اگه فقط دو نفر تو بازی باشن، بازی کردنِ این کارت، خودتون رو مجبور می‌کنه 4 تا کارت بکشین! البته می‌تونین با استفاده یا حتی سوء استفاده از قانون “زورچپون”، جریمه رو دوباره برگردونین به صاحب اصلی‌ش، یعنی رقیب‌تون!

آزاد شیش‌چپون: وقتی بازی می‌شه، بازیکن بعدی باید 6 تا کارت بکشه و نوبت بازی کردنِش رو هم از دست می‌ده!

آزاد ده‌چپون: وقتی بازی می‌شه، بازیکن بعدی باید 10 تا کارت بکشه و نوبت بازی کردنِش رو هم از دست می‌ده! اَلفاتِحَة!

آزاد رولت رنگی: بازیکن بعدی، یه رنگ رو انتخاب می‌کنه؛ بعدش، اون‌قدر از دک بازی، کارت “رو” می‌کنه تا یه کارت هم‌رنگ با رنگ انتخابی‌ش نصیبِش بشه (کارت‌های “آزاد” حساب نیستن)؛ بعدش هم لطف می‌کنه همه‌ی کارت‌های رو-شده رو برمی‌داره و به کارت‌های “دستِ”ش اضافه می‌کنه! اگه فکر می‌کنین هنوز بَسِش نیست، اوکی، نوبتِ بازی کردنِش هم می‌سوزه!!

ثبت امتیازات (بُرد به روش دلخواه!)

وقتی که شما یه دست بازی رو می‌بَرین، بر اَساسِ کارت‌های باقی‌مونده تو دستِ بقیه‌ی بازیکن‌ها، امتیاز می‌گیرین.

ارزش امتیازی هر کارت:

کارت‌های عددی (9-0) به اندازه‌ی عدد کارت

کارت‌های عملیات رنگی 20 امتیاز

– پَرش، معکوس، دوبل‌چپون / دوچپون، چارچپون، بسوزون بره! و پَرش همگانی

کارت‌های عملیات آزاد 50 امتیاز

– آزاد چارچپون معکوس، شیش‌چپون، ده‌چپون و رولت رنگی

پاداش ناک‌آوت کردن دیگران:

به اِزای هر بازیکنی که در طول یه دست بازی، ناک‌آوت کنین و بندازین بیرون، 250 امتیاز می‌گیرین! نوش جون‌تون! (وقتی می‌اُفتن بیرون، دیگه کارت‌های دست‌شون نادیده گرفته می‌شه!)

چند دست پُشت سرِ هم بازی کنین تا این که یه نفر به امتیاز 1000 برسه… و بازی رو ببره!