آزول | Azul

توضیحات

کاشی‌هایی برای قصر پادشاهی!

هر دور بازی آزول شامل دو فاز است:

• در فاز اول بازیکنان کاشی‌هایی را از سینی‌های بازی برداشته و در صفحه‌ی خود قرار می‌دهند.
• در فاز دوم بازیکنان کاشی‌هایی که برداشته‌اند را به نحوی که بیشترین امتیاز را بگیرند می‌چینند.

همچنین بعضی از ترکیب‌ها و اشکال امتیازات بیشتری برای بازیکنان به همراه دارد!

ظرافت استراتژیک!

میزان فکری بودن و امکان تدبیر و استراتژی داشتن در این بازی ظرافت کم‌نظیری دارد که تنها از دستان استادان بزرگ طراحی بازی مانند طراح این بازی یعنی Michael Kiesling بر می‌آید. در آزول همیشه می‌توان بهتر عمل کرد! همیشه راه جدیدی هست و همیشه می‌توان به بازی برگشت!

نتیجه اینکه این بازی برای بازیکن غیر-گیمر یک پیکار جذاب تاکتیکی و انتخاب بهترین حرکت در لحظه است، ولی برای بازیکن ماهرتر و گیمر این بازی یک کیک خوشمزه پوشیده از لایه‌ای استراتژیک است که می‌تواند همیشه قدم‌های جلوتر خود را ببیند و پیش‌اندیشی کند.

نامبر وان!

این بازی در فاصله‌ی یک سالی که از عرضه‌اش می‌گذرد موفق به کسب بیش از ۱۰ جایزه‌ی معتبر و فروش بالای چند صد هزار نسخه شده‌است.

نکات کیفی!

این نسخه که نسخه‌ی غیر اصل این بازی به زبان فارسی است با کیفیت بالا تولید شده است تا علاقمندان بازی‌های رومیزی بتوانند به این شاهکار خوش‌ظاهر دسترسی داشته باشند.

1. مهم‌ترین بخش در بازی آزول کاشی‌های بازی است که همانطور که در تصاویر می‌بینید کیفیت بسیار شایسته‌ای دارد و چاپ روی آن به نحوی انجام شده که به هیچ وجه پاک نمی‌شود!
2. جدای از کاشی‌ها، جعبه و بخش‌های مقوایی بازی هم با بهترین کیفیت و با مقوای ضخیم تولید شده‌اند تا لذت بازی کاملا حفظ شود و عمر بازی بالا باشد!
3. یکی از نکات مهم در این نسخه این است که تصاویر بازی اسکن نشده‌اند، بلکه دوباره و از روی بازی اصلی تصویرسازی شده‌اند! این حساسیت را بسیاری از بازی‌های کپی که این روزها می‌بینیم ندارند،

• رتبه‌ی شماره یک بازی‌های خانوادگی

• رتبه‌ی شماره یک بازی‌های انتزاعی

• برنده جایزه بهترین بازی سال آلمان

دریای رنگ و طرح

مثل اسپلندور که سال ۲۰۱۴ اومد واسه خودش تو قفسه جماعت اهل بازی جا درست کرد، یا بازی Century: Spice Road که همین کار رو اوایل سال ۲۰۱۷ انجام داد،‌ بازی Azul هم قراره از نمایشگاه اسن به بعد،‌ بیاد تو قفسه‌هامون و پهن بشه روی میزهامون و پس‌زمینه بشه برای سلفی‌هامون. حالا چرا این بازی‌ها رو مثال زدم؟ چون این‌ها بازی‌های خیلی ساده‌ای هستن که آدم می‌تونه سه‌سوته یاد بگیره، و از اون مهم‌تر سه‌سوته به دیگران یاد بده. این بازی‌ها معمولا یک ساعته بازی می‌شن، عمر بالایی دارن و از همه مهم‌تر اینکه می‌شه باهاشون آدم‌های جدید رو به این سرگرمی بیمار کرد.

بازی Azul که بخاطر سادگی، کم بودن زمان بازی و عمق استراتژیک، بدون استفاده کردن از هزاران قانون پیچیده، در جرگه همین بازی‌ها قرار می‌گیره، یک ویژگی خاص دیگه‌ هم داره، اونم زیبایی بیش‌ از اندازه بازیه! خودتون تصور کنین بازی‌ای که بر اساس نقوش سرامیک‌های قدیمی اسپانیایی طراحی شده، چقدر رنگ و لعاب و طرح‌های جذاب می‌تونه داشته باشه. خیلی عجیبه که تا به حال کسی نرفته بود سراغ این طرح‌ها، چرا که این نقوش زیبا خیلی جای کار داره و در عین حال خیلی هم متنوع و جذابه. عجیب‌تر از اون اینه که ما با عقبه‌ای که در بحث کاشی‌کاری ایرانی داریم، باید بشینیم راجع به زیبایی‌های سرامیک‌های اسپانیایی پر حرفی کنیم…

تجربه بازی آزول

بازی Azul از اون دست بازی‌های سبک Pool Drafting به حساب میاد. نگران نباشین دارم می‌گم. قبلا یادتونه راجع به Card Drafting و همچین چیز‌هایی حرف زده بودیم؟ حالا این هم شبیه به همونه، ولی مجموعه‌ای از چیز‌های دیگه رو دست به دست می‌چرخونین. قطعا همه بازی Azul در همین نکته خلاصه نمی‌شه و نکته‌ای هوشمندانه به این سبک بازی‌ها اضافه کرده.

هر بازیکن تو نوبتش می‌تونه از یکی از کارخانه‌ها سرامیک برداره. این سرامیک‌ها به شکل تصادفی و از داخل یک کیسه، اول هر راند بازی در این کارخانه‌ها چیده می‌شن. شما یکی از کارخانه‌ها رو انتخاب می‌کنین و همه تایل‌های یک رنگ رو برمی‌دارین. نکته اینه که بقیه سرامیک‌های اون کارخونه به وسط هل داده می‌شن و این موضوع یک بدی بزرگ داره، اونم اینه که بقیه بازیکن‌ها این شانس رو دارن که به جای اینکه از کارخانه‌ها سرامیک بردارن، از وسط بردارن. هرکس انتخاب کنه از وسط سرامیک برداره، نشان نوبت اول رو هم می‌گیره و راند بعدی بازی رو شروع می‌کنه. فکر کنم بازی Azul اولین بازی‌ای باشه که گرفتن ژتون نوبت اول برای شما امتیاز منفی داره!

نکته جذاب دیگه تو این بازی صفحه هر بازیکنه! درسته شما کلی فکر می‌کنین و به شکلی سرامیک بر می‌دارین که بهترین ترکیب رنگ‌ها به دستتون برسه، ولی حالا می‌خواین این سرامیک‌ها رو کجا بذارین؟ صفحه هر بازیکن ۵ ردیف داره که به ترتیب در هرکدوم یک الی پنج سرامیک جا می‌شه و در هر سطر فقط یک رنگ سرامیک جا می‌گیره. هر زمان که یکی از این سطرها رو کامل کنین به سمت راست هل داده می‌شن و به شکلی به امتیاز تبدیل می‌شن. نکته خیلی مهم اینه که در این بازی هر سرامیکی که اضافه برداشته باشین و نتونین تو یکی از این سطرها جاش بدین، یا آخر راند سطرتون رو پر نکرده باشین و اضافه بیاد، در قسمت دور‌ ریز قرار داده می‌شه و براتون به شکل تصاعدی امتیاز منفی میاره. این بازی واقعا جلوتون رو می‌گیره که بدون فکر کردن به آینده انتخابی داشته باشین.

هنوز که دستمون به این بازی فوق‌العاده جذاب و زیبا نرسیده، ولی تصور در دست گرفتن مهره‌های سرامیکی رنگی این بازی و چیدنشون در یک چیدمان زیبا، قراره تا لحظه‌ای که یکی پیدا بشه بازی رو برام بیاره،‌ بره تو مغزم و تعریف زیبایی رو در جهان اطرافم تغییر بده! البته که این تا زمانیه که بازی به دستم برسه و غبار کریه حقیقت روی ظاهر زیبای این بازی هم بشینه…

منبع نوشته : سایت رومیز